De oorlogsmisdrijven van Oranje boven Joegoslavië

door Hans Hupkes

Drie jaar na de militaire operatie tegen Joegoslavië staat bij het publiek van de westerse media het beeld van de Albanese vluchtelingen uit Kosovo nog op het netvlies gegrift. Politici, diplomaten en militairen roepen dat beeld nog graag op om de bombardementen op Joegoslavië te legitimeren of bijvoorbeeld steun te verwerven voor de aanschaf van de Joint Strike Fighter. Het dominante beeld leidt de aandacht af van de vraag of Nederlandse politici, diplomaten en militairen met hun aanvallen op Joegoslavische burgerdoelen geen misdrijf tegen de vrede en vervolgens oorlogsmisdrijven hebben gepleegd. Onze F16's dropten clusterbommen op burgers en premier Kok vond de televisiestudio in Belgrado een legitiem doel.

Premier Kok was onlangs op bezoek in Joegoslavië; of moeten we de federatie - zoals de Amerikanen al meer dan tien jaar doen - alvast maar Servië en Montenegro noemen? Het moment was pikant. De Joegoslaven waren juist bezig met de herdenking van het begin van de NAVO-bombardementen die in 1999 78 dagen zouden duren.

Onze meest prominente politicus sprak over de overwinning op de 'dictatuur', maar dat Servië nog meer stappen op de weg naar 'democratie' zou moeten doen om aan de eisen van de 'internationale gemeenschap' tegemoet te komen. Het waren de bekende eufemistische gemeenplaatsen die ons, westerlingen, aan de kant van de beschaving en de Serviërs in de hoek van de barbarij plaatsen.

Maar was Milosevic niet direct gekozen? Waren de direct gekozen burgemeesters van de Servische steden niet vaak van de sterk gepolariseerde en door het Westen gesteunde oppositie? Was de koningin in Nederland eigenlijk gekozen? Of premier Kok? Of de Nederlandse burgemeesters? En werd met 'de internationale gemeenschap' niet gewoon de NAVO bedoeld?

Veel (goed opgeleide) Serviërs begrepen er niet veel van, behalve dat ze hun vragen maar beter konden inslikken om niet weer in de put met economische sancties te vallen.